نظریه ای کلی و امروزی از حدود سی سال پیش تا کنون این است که پسر ها ودخترها هیچ تفاوتی جدااز آنچه والدین برای آنها از طریق شرطی شدن انجام می دهند ، ندارند .
جنسیت قطعا موضوعی پیچیده است ، زیرا تا حالا براین باور بودند که پسرها بیش از دختر ها پرخاشگر هستند . اما گزارش ها نشان می دهد که دختر ها درهر سنی میزان بالاتری از پرخاشگری غیر مستقیم را نشان می دهند .
دخترها و پسرها در نیازهای خود متفاوت هستند ، بهتر یا بدتر ، فقط متفاوتند .
برخی تفاوت های مشخص دخترهاوپسرها اما نه برای همه ، زیرا هر کودکی منحصر به فرد است .
1 – مغزشان به طور متفاوتی رشد می کند .
در دخترها نیمکره راست مغز (نیمکره زبان ) سریع تر از پسرها رشد می کند ، بنابراین خواندن و صحبت کردن دخترها معمولا بهتر است و نسبتبه پسرها دامنه لغات وسیع تری دارند .
پسرها منطقی تر ودر حل مسایل ومعماها موفق ترند . به فرزند خود کمک کنید تا متعادل رشد کند ، پسرهارا تشویق کنید تا با شما حرف بزند ، ودختر ها را تشویق کنید تابا اسباب بازی بازی کند که به کار کردن با دست نیاز دارند .
2 – کارکرد مغزشان متفاوت است .
در دخترها احساس و زبان در ناحیه ای یکسان از مغز رشد می کند .برای بیشتر دخترها حرف زدن از احساساتشان راحت است .
در پسرها بخش هایی از مغز که در ارتباط با حرف زدن است از مناطقی که به احساسات مربوط است ، جداست .
بنابر این یکی از سخت ترین سوالات برای پسرها این است که : < چه احساسی داری ؟؟> دخترها می خواهند در مورد مردم و احساسات خود حرف بزنند ،اما پسرها نیاز دارند ،در مورد اشیا ومشاغل حرف بزنند .
3 – دختر ها و پسرها نسبت به استرس واکنش متفاوتی نشان می دهند .
تحقیقات نشان می دهد که میزان معینی از استرس ، یادگیری پسرها را افزایش می دهد ، اما همان مقدار در دختر ها باعث کاهش یادگیری می شود .